integracja w Roosendaal
Na tej stronie dowiesz się więcej o kampanii, która ma na celu poszerzenie wiedzy o integracji w gminie Roosendaal. Czytacie lub słuchacie?
„Odrzucanie kogoś za to, kim jest, jest dziwne”.
„O tym że lubię mężczyzn, ludzie już wiedzą. Wiadomo też, że mam wyraziste poglądy, styl i osobowość. Dokładnie taki jestem i chcę być. Chcę być ” samym sobą”. Jeśli to nie jest Twój styl, to w porządku, możesz tak uważać. Szczerze mówiąc, wierzę, że nie wszyscy muszą cię lubić. Bo jeśli jesteś ciągle zajęty tym, czy inni cię lubią, to kiedy jesteś naprawdę sobą?
No dobra, więc możesz mnie lubić albo nie. Ale w zeszłym tygodniu, podczas kursu, który prowadziłem, doświadczyłem jej ponownie: homofobii. Nie jest to nowe zjawisko, ale z biegiem lat człowiek zdaje się być coraz mniej świadomy. Zwłaszcza, że twoja skóra stała się twardsza i nie czujesz się już tym dotknięty.
Odrzucenie czy „nielubienie” mnie nie z powodu tego co robię, ale z powodu tego, kim jestem – Wtedy nagle znów uderzyło mnie to bardzo mocno. Czułem się odrzucony, dotknięty, mniej ludzki niż inni. To okropne, parszywe uczucie, które zawsze przypomina mi, że się ujawniłem.
Wciąż znajduję to coś wyjątkowego. Bo tak, uznajcie mnie lub moje zachowanie za dziwne. Ale odrzucanie kogoś za to, kim jest, jest dziwne. Nie rozumiem tego, że można kogoś określić jako „”gorszą osobę”” i w związku z tym go nienawidzić.”
To tylko jedna z wielu takich opowieści, które często pozostają bez odzewu, ponieważ o nich nie mówimy. Jest to historia, która trafia w samo sedno: dokładnie pokazuje, dlaczego chcemy zwiększać świadomość na temat integracji. Ponieważ każdy ma prawo być, i my mocno w to wierzymy.
Dlatego poszukaliśmy osób z Roosendaal, które mogłyby nam powiedzieć coś więcej na ten szeroki temat. W końcu to oni są ekspertami z doświadczenia, a my chcemy wiedzieć wszystko na ten temat. Zebraliśmy ich razem, przygotowaliśmy pyszny obiad i zaczęliśmy rozmawiać.
współtworzenie w najlepszym stylu
22
Zjadacze „Stamppot”
Usiedliśmy z 22 mieszkańcami Roosendaal, aby zjeść tak zwany „stamppot” i jednocześnie zadać im pytania. Wszystkie swoje odpowiedzi na nasze pytania zapisali na kartce papieru o długości około 8 metrów!
07
Wywiady
Niektórzy uczestnicy programu Roosendalers woleli przeprowadzać wywiad za pomocą osobistej kamery internetowej, na przykład poprzez Teams. Oczywiście z radością się zgodziliśmy.
11
Wiadomości e-mail
Nawet jeśli ludzie nie chcieli brać udziału w wieczorach „stamppot” lub wywiadach, mogli opowiedzieć nam swoją opowieść i podzielić się swoimi pomysłami za pomocą e-maila.
08
Telefonicznie
Można też po prostu do nas zadzwonić, jeśli ma się coś ważnego do powiedzenia. Dzięki temu toczyły się bardzo lekkie i przyjemne rozmowy.
Gromadzenie danych
Temat ten jest bliski naszemu sercu, dlatego wspólnie z mieszkańcami Roosendaal zrobiliśmy duży krok naprzód. Nazywamy to współtworzeniem.
Wieczory „stamppot”
Wysłaliśmy zaproszenie do dużej grupy mieszkańców, aby przyszli zjeść z nami „stamppot” i podzielili się z nami swoimi doświadczeniami. No i tak: kilka tygodni później usiedliśmy z nimi do kolacji. Pytaliśmy ich o wszystko, co mogliśmy. Dostarczyło nam to wielu cennych i pomocnych informacji.
Inne sposoby
Niektórzy woleli podzielić się swoimi doświadczeniami w inny sposób. Dlatego oprócz spotkań przeprowadziliśmy również wywiady osobiste z innymi mieszkańcami Roosendal. Otrzymaliśmy też telefony i e-maile. Skrzynka odbiorcza zapełniła się w mgnieniu oka.
Tak więc praca była do wykonania!i Uważnie przeczytaliśmy, co pisali do nas uczestnicy nam pisali. Wyciągnęliśmy też wnioski z wszystkich rozmów telefonicznych, e-maili i wywiadów. Dużo pracy, aby wszystko pod podsumować, ale wspaniały proces, przez który trzeba było przejść. Chętnie podzielimy się z wami tymi wnioskami.
czym więc jest intergracja?
Ważną rzeczą, która rzuciła nam się w oczy, jest to, że dla każdego integracja oznacza coś innego. Na tym polega jej piękno.
Podaliśmy następującą, ogólną definicję:
Integracja to stan, w którym wszyscy mają równe prawa i obowiązki oraz mogą w pełni uczestniczyć w życiu społecznym. Wymaga to integracji osób z grup w niekorzystnej sytuacj.
dalsze wnioski z badań
01
Nieznane = niekochane
Nie można kochać kogoś, kogo się nie zna”. Większość uprzedzeń bierze się z niewiedzy. Jeśli nie wiesz (dokładnie), co ktoś ma, nie możesz tego brać pod uwagę.
02
Ambasadorowie
Wiele osób mówiło, że chciałoby, aby inni mogli opowiedzieć światu ich historię. Coś w rodzaju ambasadorów, którzy zwiększają świadomość w imieniu grupy docelowej.
03
Małe sprawy
Często chodzi o te małe sprawy Nie musimy koniecznie myśleć „że wszystko trzeba zrobić naraz” – to też nie jest realistyczne. Na początek wystarczą drobne gesty i działania.
04
Normalność nie istnieje
„My też jesteśmy normalni!” Często to słyszeliśmy. Normalność to tylko średnia, której staramy się przestrzegać. Normalność” jest subiektywna i tak naprawdę nie istnieje. Nikt nie jest normalny!
05
Przykłady sukcesów
Chcemy zacząć od mocnych stron ludzi, a nie od ich ograniczeń. Ograniczenia występują, ale nie powinny być głównym celem całej kampanii. Zamiast tego opowiemy o sukcesach.
06
Kwestia współczucia
Wszystko sprowadza się do kwestii współczucia (lub empatii). Współczucie dla innej osoby, wyobrażanie sobie, co ona czuje. Jeśli potrafimy to zrobić, osiągnęliśmy już znaczny postęp.
07
Ograniczenie = Ograniczenie
Ograniczenie jest po prostu ograniczeniem. Nie będziemy tego nazywać wyzwaniem, nie będziemy tego nazywać „ludźmi z potencjałem”. Ograniczenie istnieje i akceptujemy je.
08
Niewymuszanie
Nikt nie lubi, gdy mu się mówi, że coś robi źle lub że mógłby to robić lepiej. Nie zamierzamy więc nikogo wytykać palcami ani zmuszać do zmiany.
09
Przypisywanie pozytywnych stereotypów
Integracja jest szeroka, prawie zbyt szeroka. Dlatego przydatne może być stosowanie pozytywnych stereotypów. W ten sposób nie oceniamy wszystkich według jednakowych standardów i zachowujemy pozytywne podejście.
"Różnorodność to zaproszenie na przyjęcie. integracja to jest zaproszenie do przyłączenia się do przyjęcia".
wzornictwa
Kampania inkluzji naturalnie potrzebuje integracyjnej tożsamości korporacyjnej, dlatego też to zbadaliśmy.
– Duży kontrast kolorów wydaje się być najbardziej czytelny dla osób ze słabym wzrokiem: to zwykle czarny tekst na żółtym tle lub odwrotnie.
– W miarę możliwości unikamy koloru białego: zamiast tego używamy jasnoszarego.
– Używamy czytelnej czcionki z wystarczającymi odstępami między literami.
– Używamy prostych ilustracji, które oddają wrażenie integracji: kształty wszystkich kształtów i rozmiarów, które dobrze ze sobą współgrają.
Kontynuacja
Teraz możesz się zastanawiać: tyle wniosków i obrazów, ale co teraz? Na szczęście nie próżnowaliśmy…
Mając na uwadze wszystkie wnioski, rozpoczęliśmy intensywną debatę na temat możliwych kampanii długoterminowych. Wpadliśmy na najbardziej szalone pomysły, od linii ciuchów dla wszystkich po wędrowny spektakl teatralny. Na koniec przedstawiliśmy nasze najlepsze pomysły grupie Roosendalerów, którzy również pomagali nam w prowadzeniu badań.
Prawie jednogłośnie wybrali hasło: „Witamy w naszym klubie”. Koncepcja polegająca na utworzeniu „klubu”, do którego wszyscy już należą i do którego nikt nie musi się zapisywać. A kiedy mówimy o wszystkich, to naprawdę mamy na myśli wszystkich. Czy mamy ograniczenia czy nie. Będziemy fotografować 365 osób rocznie (tak, naprawdę!), umieszczać je na stronie internetowej i co roku wybierać 6 osób, których opowieści będziemy podkreślać.
Obecnie ciężko pracujemy nad udoskonaleniem tej idei. Chcesz być na bieżąco informowany o postępach w realizacji projektu? Zachęcamy do śledzenia tej strony lub gminy Roosendaal (@gemeente_roosendaal) w mediach społecznych!
Czy chcesz być informowany o postępach w realizacji projektu?
Napisz do nas na adres inclusie@goedzooi.com.